Aarseth, Espen J.: ‘Computer Game Studies, Year One’, Game Studies The International Journal Of Computer Game Research, Vol.:1, No:1, July 2001.

Binark, M., Bayraktutan G. S. ve Barış Fidaner, I. (2009). Dijital Oyun Rehberi: Oyun Tasarımı, Türler ve Oyuncu,  İstanbul: Kalkedon Yayınları.

Caillois, R. (2001).  Man, Play and Games, çev: Meyer Barash, USA: University of Illinois Press

Coleman, B.(2011). Hello Avatar: Dijital Neslin Yükselişi, çev: Emrah Bilge, İstanbul: MediaCat Kitapları

Juul, J.( 2005). Half-Real Video Games beteen Real Rules and Fictional Worlds MIT Press

Abt, C. (2002). Serious Games. University Press of America

And, M. (2003). Oyun ve Bügü. _stanbul: Yapı Kredi Yayınları

Huizinga, J. (1995). Homo Ludens: Oyunun Toplumsal İslevi Üzerine Bir Deneme

İstanbul: Ayrıntı Yayınları

Suits, B. (1995). Çekirge: Oyun, Yasam ve Ütopya. İstanbul: Ayrıntı Yayınları

Tüker, Ç. (2014). Video Oyunları Bir Sanat Formu Olabilir mi?. Saraydan Sokaga

Oyun. F. Özyürek ve G. Özturanlı (Ed.). İstanbul: Kabalcı Yayınevi

Winnicott, D. W. (2017). Oyun ve Gerçeklik. İstanbul: Metis Yayınları

Yengin, D. (2012). Dijital Oyunlarda Şiddet. İstanbul: Beta Basım.

Yazıcı, C. ve Kültür, C. (2016). Medya mı Yöntem mi? Bitmeyen Tartışma. İçinde:

Öğretim Teknolojilerinin Temeli. Ed: Kürşat Çağıltay ve Yüksel Göktaş. Ankara:

Pegem Akademi.

Zimmerman, E. ve Salen, K. (2004). Rules of Play: Game Design Fundamentals.

Cambridge: The MIT Press.